مطالعه ژئوشیمیایی ادخال‌های مایع نفتی در چاه‌های میدان نفتی منصوری

ادخال‌های مایع کپسول‌های‌ دربسته‌ای هستند که اطلاعات سیال از زمان به‌دام افتادن را به‌صورت کامل در خود ذخیره می‌کنند. مهم‌ترین این اطلاعات درجه حرارت و ترکیب سیال در زمان به‌دام افتادن است. مطالعه ژئوشیمیایی ادخال‌های مایع نفتی میدان منصوری، با استفاده از آنالیز میکروترمومتری به بررسی فاکتور ادخال‌های مایع پرداخته ‌است. با توجه به نتایج حاصل از آنالیزها مشخص گردید که سازند بنگستان از پتانسیل مخزنی مناسبی به لحاظ وجود نفت مهاجرت یافته به‌دام افتاده در سیمان سنگ مخزن برخوردار است. از بین چاه‌های مورد نظر در میدان منصوری فقط یک چاه (MI-44E) دارای هیدروکربن‌ سیال می‌باشد و مستعد بررسی‌های بیشتر از نظر وجود ادخال‌های مایع می‌باشد. نمونه‌های مورد مطالعه میدان منصوری با توجه به نتایج آنالیزها نشان از 3 نسل یا گروه است که هر یک از نسل‌ها دارای ویژگی منحصر به فرد خود هستند. نمونه‌های آنالیز شده از نظر نوع ادخال خصوصیت مشترکی دارند بدین‌معنی که کلیه ادخال‌های مایع از نوع اولیه هستند که دلالت بر یک منشأ دارند و تفاوت اصلی آنها بیشتر در نوع سیمان، درجه همگن شدن و درصد شوری می‌باشد. در این مطالعه هیدروکربن مایع فقط در نسل سوم دیده شده که دارای API گراویتی متفاوت بوده که با رنگ‌های زرد و آبی دیده می‌شود و نشان‌دهنده این است که تا بالای نقطه بلوغ حرارت دیده‌اند و در عمق m 9/3425 و بالاترین دما یعنی C°1/93 واقع شده‌اند و درصد شوری آنها بین 46/11 تا 47/18 % وزنی می‌باشد. در نهایت فقط گروه سه لایه مخزنی سازند ایلام متعلق به گروه بنگستان از لحاظ اکتشافی و توسعه مخزن مناسب می‌باشد.